ഫ്ലാഷ്ബാക്ക്

ഓഫീസിലെ ആദ്യ നാളുകൾ . ആദ്യമൊക്കെ  ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു. AC ഉള്ള ഓഫീസ്,  സ്വന്തമായി ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ, ചക്രമുള്ള കറങ്ങുന്ന  കസേര. പിന്നെ എന്ത് വേണം?. ഒരു  കാര്യം  കൂടി  ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ.. ഞാൻ  എന്റെ കറങ്ങുന്ന കസേരയിൽ നിന്നും  ഓഫീസ് മൊത്തം ഒന്ന് കണ്ണ് കറക്കി നോക്കി. ഇല്ല ..എന്റെ സൈസിന് പറ്റിയതിനൊന്നും നിലവിൽ ഇല്ല. വേണ്ടാ..എല്ലാംകൂടി ഒരുമിച്ച് കിട്ടിയാൽ അതിലൊരു ത്രില്ലില്ല. പക്ഷേ, പയ്യെ പയ്യെ പണികൾ കിട്ടി തുടങ്ങി.തട്ടിയും മുട്ടിയും ഗൂഗിളിനോട്  ചോദിച്ചും അറിഞ്ഞും ഓരോ പണിയും ചെയ്ത്  തീർത്തു. ധനുഷ്ന്റെ 'യാരടി നീ മോഹിനി' സിനിമയിൽ അവൻ ഒരു നൈറ്റ് മൊത്തം ഇരുന്ന് ഒരു ടാസ്ക്  ചെയ്ത തീർക്കുന്ന ഒരു സീൻ ഉണ്ട്.നയൻ‌താര രാവിലെ വരുമ്പോ  ധനുഷ്  കൊറേ പേപ്പർ ഒക്കെ കാണിച്ചു അവളെ ഞെട്ടിക്കണ സീൻ. ഞാൻ ഇവിടെ ആരെ ഞെട്ടിക്കാൻ??.. ആരേലും ഇണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ ഞെട്ടിക്കാൻ എനിക്ക് അറിയില്ലല്ലോ.പടത്തിലെ സീനൊക്കെ വെറും നുണ, ശുദ്ധ നുണ. അങ്ങനെ എല്ലാ ടാസ്ക് ഉം ഒരു കാപ്പിയും കുടിച്ചോണ്ട് ഒറ്റ രാത്രികൊണ്ട് ചെയ്ത തീർക്കാനൊന്നും പറ്റത്തില്ല.അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ വല്ല രജനികാന്തോ ധനുഷോ ആകണം. ഓഫീസ് ഭയങ്കര സൈലന്റ് ആയിരിക്കുമ്പോ പലപ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളിലെ സൈക്കോ പറയാറുണ്ട്. "ഏതെങ്കിലും ഒരു ലൈവ് സെർവർ പൊട്ടിക്കട...അപ്പോ ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവും നല്ല രസമായിരുക്കുന്ന"...അമ്മാതിരി ഉൾവിളികൾ ഞാൻ ഗൗനിക്കാറില്ല.പലപ്പോഴും കോഡുകൾ കുത്തി നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മോണിറ്ററിലേക്  ഒന്നും മനസിലാകാതെ മണിക്കൂറുകൾ നോക്കിയിരുന്നിട്ടുണ്ട്. ഒരു നാൾ..എന്താ ചെയ്യണ്ടതെന്നും  ,എങ്ങനെയാ ചെയ്യണ്ടതെന്നും  അറിയാത്ത ഒരു പണി കിട്ടി നിൽക്കുന്ന  സമയം. എന്തോ എവിടെയൊക്കെയോ കുറേ തകരാറുണ്ട്.അങ്ങനെയല്ല,  എന്തോ എവിടെയോ കുറച്ചൊക്കെ ശരിയാണ്.ഇതാണെങ്കിൽ ചെയ്ത് തീർക്കേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു. കഴിഞ്ഞോ കഴിഞ്ഞോന്ന്  ചോദിച് ഇടക്ക് ഇടക്ക്‌ മെസ്സേജ് വരുന്നുണ്ട്. പുട്ട് കുറ്റിയിൽ നിന്നും പുട്ട് തള്ളി പുറത്തിറക്കുന്നത് പോലെ സിമ്പിൾ ആയിരുന്നേൽ വേഗം ചെയ്ത് കൊടുക്കാമായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ ഇണ്ടാകുന്നത് പുട്ടാണോ ദോശയാണോന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ.ഒരു  അവസാന  ശ്രമം എന്ന രീതിയിൽ ഞാൻ എന്റെ മോണിറ്ററിലേക്  സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി .പല പല വർണ്ണങ്ങളിൽ  വാക്കുകൾ കുനു കുനാന്ന്  കിടക്കുന്നു. ഒരുമാതിരി പൂക്കളൊക്കെ  തീരെ  പൊടിക്  അറിഞ്ഞു വാരി വലിച്ച് ഒരു ബ്ലാക്ക്  ബോർഡ്  ഇട്ടാൽ എങ്ങനെ ഇരിക്കും..അത്  പോലെ ..അതിന്റെ  ഇടയിൽ  ചോദ്യ  ചിന്ഹവും , അന്ധാളിക്കണ  ചിന്ഹവും  ഒകെ  കാണാം.എന്തോ സംസ്‌കൃത ശ്ലോകം പോലെ ഖണ്ഡം ഖണ്ഡമായി കിടക്കുന്ന പോലെ. മൊത്തത്തിൽ  കാണാൻ എന്തോക്കെയോ ഒരു ഭംഗിയുണ്ട് . പക്ഷേ, എനിക്കെന്തോ അത്രക്ക് ആസ്വദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. വേണേൽ  അതിന്റെ  മുൻപിൽ ഇരുന്നു ഒരു ചിന്തിക്കുന്ന സെൽഫിയെടുക്കാൻ കൊള്ളാം....എന്തൊക്കെ  ചെയ്തിട്ടും ERROR പോകുന്നില്ല ...

എന്ത് ചെയ്യാനാ ഞാനിപ്പോ  ഇത്  തുറന്ന്  വെച്ചേക്കുന്നേ ? 

എനിക്ക് അറിഞ്ഞൂടാ .....

എന്ത്  ചെയ്തപ്പോളാ ERROR  വന്നത് ?.

അതും  എനിക്ക്  അറിഞ്ഞൂടാ....

ഇനിയിപ്പോ  എന്ത് ചെയ്യാനാ പോണേ?.

സത്യമായും  അതും  എനക്കറിഞ്ഞൂടാ ....

തനിക്  കൊറച്ചു മണ്ണ്  വാരി തിന്ന് ഇറങ്ങി ഓടികൂടെടോ ?? ഞാൻ  എന്റെ  മനസ്സിനോട്  സ്വയം ചോദിച്ചു  പോയി . ആദ്യം  ERROR ശരിയാക്കാം..ബാക്കി പിന്നെ . ഈ  ഇരിക്കുന്ന  സാധനം  വല്ല  ചെക്കൻ  ആയിരുന്നേൽ  ചന്തിക്  രണ്ടു പെട കൊടുത്ത് നന്നാവടാന്ന്  പറഞ്ഞ് നന്നാക്കാമായിരുന്നു. ഇതൊരുമാതിരി  കമ്പ്യൂട്ടർ ആയി പോയി. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഹാങ്ങ്‌ ആയിരിട്ടിരിക്കണ കാണുമ്പോൾ ചാടി ഒരു ചവിട്ട് കൊടുക്കാൻ തോന്നും.എന്ത്  ചെയ്യാൻ?.. ചോറ് തരുന്ന സാധനമായി  പോയി.എന്ത്  വിഷമാണ്  മണി  ഇതിൽ നീ  കുത്തിവെച്ചത് ?..ഞാൻ  വീണ്ടും  കോഡ്  പരതി. കുറേ  വരികളിലായി  നീണ്ടു  നിവർന്ന്  കിടക്കുന്ന  കോഡ്. ഒന്നും കൃത്യമായിട്ട് അങ്ങ് മനസിലാകുന്നില്ല. കുറേ നേരം നോക്കി ദേഷ്യം വന്നിട്ട്  ബൈജുനെ വിളിച്ചു രണ്ടു തെറി പറഞ്ഞു. തിരിച്ചും രണ്ടു തെറി കേട്ടപ്പോൾ ചെറിയ ഒരു ആശ്വാസം. മനസ് ശാന്തമാക്കി സമാധാനത്തോടെ കാര്യങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു. വാഷ്‌റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകി,  താഴെ പോയി ഒരു കട്ടനടിച്ചു. തിരിച്ചു വന്നു നടുവ് നേരെ നിവർത്തിയിരുന്നു. ശാന്തമായിട്ടിരിക്കാൻ "വിണ്ണൈത്താണ്ടി വരുവായ" പടത്തിലെ ബിജിഎം ജൂക്ക്ബോക്സ്, ഹെഡ്സെറ്റിൽ പ്ലേ ചെയ്തു. കോഡ് മൊത്തത്തിൽ ഒരു പോസ്റ്റ്മോർട്ടം  ചെയ്യാൻ  തീരുമാനിച്ചു . പതുക്കെ പതുക്കെ ഓരോന്നും നോക്കി .ഒരു  കാര്യം  ഉറപ്പാണ്.എന്റെ  അനധികൃതമായ  കൈ  കടത്തലുകൾ മൂലം ഇത് മൊത്തത്തിൽ പിഴച്ചി രിക്കുന്നു .കൂടോത്രം ചെയ്ത് വീട്ടിൽ  കുഴിച്ചിട്ട  മൊട്ട പോലെയുള്ള  ഒരു  സാധനത്തെ,  അവസാനം  ഞാൻ  അതിന്ന്  തപ്പി  കണ്ടുപിടിച്ചു . കണ്ടപാടെ  അതിനെ  അങ്ങ്  ശൂന്യമാക്കി. മൗസിനെ തൊട്ടും  കീബോർഡിനെ തലോടിയും ഓരോന്നായി  ശരിയാക്കി .നീണ്ട പോരാട്ടത്തിന്  ഒടുവിൽ  ഞാൻ  അതിനെ   വൃത്തിയായി  ടെസ്റ്റർ  ഇന്  സമർപ്പിച്ചു . ടെസ്റ്റർ ...സിമ്പിൾ ആയിട്ട്  പറയുവാണേൽ  നമ്മൾ  ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു ചിക്കൻ കറി  രുചിച്ചു നോക്കി അതിൽ ഉപ്പുണ്ടോ എരിവിണ്ടോന്നൊക്കെ  പറയുന്നയാൾ ...പക്ഷേ ഒരിക്കലും അത് ശരിയാക്കില്ല.. ശരിയാക്കാൻ പാടില്ല...ഈ  ചിക്കൻ  കറിയ്ക്ക്  സാമ്പാറിന്റെ മണമില്ല..., എരിവ്  ഉള്ളത്  കൊണ്ട്  മധുരം  അറിയാൻ  പറ്റണില്ല...എന്നൊക്കെയുള്ള  തികച്ചും  ന്യായവും  ലോജിക്  തുളുബുന്നതുമായ  വിമര്ശനങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചു 

. അവിടെയൊക്കെ കറിയ്ക്  എരിവ് ലേശം കൂടുതൽ വേണമെന്ന്  പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണല്ലോ, അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോ ഉപ്പു  കൂടി സാമ്പാറിന്റെ മണവും , പഞ്ചാരടെ  മധുരവും കിട്ടാതെ പോയതെന്ന് വിനീതമായി  അവരെ പറഞ്ഞു ബോധിപ്പിച്ചാൽ മതി. മൗനം കലർന്ന വാക്ക് തർക്കങ്ങൾക്കും, ചാറ്റിങ്  കശപിശകൾക്കും  ഒടുവിൽ ചില അറ്റകുറ്റപണികൾ ഒക്കെ ചെയ്ത് അവരെ തൃപിതിപ്പെടുത്തി.എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോ വൈകി. രാത്രിയായി. ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി യമുന  ബിൽഡിങിന്റെ താഴെയെത്തി. അപ്പുറത്തെ സൈറ്റിലെ ബംഗാളികളൊക്കെ പണി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ  പോയിട്ടുണ്ടാകണം .ഞാൻ ബിൽഡിങ്ങിൽ  നിന്നും  മെയിൻ ഗേറ്റിലേക്  നടന്നുനീങ്ങി.ഹെഡ്സെറ്റിൽ  "മെല്ലിനമേ മെല്ലിനമേ" പാട്ട്. പാട്ടും കാറ്റും നിലാവും നിശബ്ദതയും ആസ്വദിച് രാത്രിയിൽ നടക്കാൻ നല്ല രസമാണ്.  എന്തോ അറിയില്ല ഞാൻ ചുമ്മാ തിരിഞ്ഞ് സ്ലോമോഷനിൽ യമുന  ബിൽഡിങ്ങിലേക്  നോക്കി . ഒരു വലിയ ഒറ്റ  കളർ  ഉള്ള  റൂബിക്ക്സ് ക്യൂബിനെ നടുവിൽ നിന്ന് ചെരിച്ചു  വെട്ടി കമഴ്ത്തി വെച്ച്, അതിനെ രണ്ടു തൂണ്  ചെരിച്ചു താങ്ങി വെച്ചേക്കുന്നേ  പോലത്തെ  ഒരു കെട്ടിടം . യമുന ബിൽഡിങ്.എപ്പോഴും ആ തൂണിന്റെ  മുകളിൽ കയറിട്ട് ശൂന്ന്.. തെന്നി താഴെ വരാൻ തോന്നും.കറുത്ത ആകാശത്തിൽ വെളുത്ത  ചന്ദ്രനും പിന്നെ യമുനയും. എന്തൊരു ഭംഗിയാണ്.വൈകിട്ട് ചുവന്ന ആകാശത്തിന്റെ ഒപ്പം കാണാൻ മറ്റൊരു ഭംഗിയാണ്. യമുന സുന്ദരിയാണ്. ഭംഗിയിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ അറിയാതെ മാറി.പല നിലകളിലും  ഇപ്പോളും  ലൈറ്റ്  കത്തുന്നുണ്ട് . ആ ലൈറ്റിൽ കത്തിയമരുന്ന  എത്രെയെത്ര  യൗവനങ്ങൾ!!..എന്റെ യൗവനവും അതിൽ  എരിഞ്ഞു ചാമ്പലാകുമോ !!?....ടി വി സീരിയൽ പരസ്യത്തിൽ ചോദിക്കുന്ന പോലെയുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ മനസിലൂടെ കടന്നു പോയി.  ഒരു ഫിലിം കഥ എഴുതണം ..ഡയറക്ടർ  ആകണം ..മണി രാജി വെക്ക് ...വെക്ക്  മണി  ..വെക്ക് ...ഞാൻ ഒന്നും നോക്കിയില്ല. ചൂടാറും മുൻപേ  അമ്മയെ  ഫോൺ  ചെയ്തു . യൗവനം , മുതലാളിത്തം , 4 ചുവരിൽ , സിനിമ , ലക്ഷ്യം  എന്നൊക്കെ  പറഞ്ഞുള്ള  ഒരു  വമ്പൻ  പഞ്ച് ..പഞ്ച്  ആണ്  ഉദ്ദേശിച്ചത് ...അവസാനം  ജോലി  നിർത്താൻ  പോകുവാന്നുള്ള ഒരു ഫുൾ സ്റ്റോപ്പും. അമ്മ  ഒന്നും  മിണ്ടുന്നില്ല ..ഫോണ്ണിൽ  നിന്നും  കട്ട്  ചെയ്ത ശേഷം കേൾക്കുന്ന  "ട്ടു  ട്ടു" ശബ്ദം മാത്രം കേട്ടു.. ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു. ബാക്കി  പഞ്ച്  അടിക്കാൻ  ഡീപ് ബ്രീത്  എടുത്ത് വരുവായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അച്ഛന്റെ  ശബ്ദം...."തിന്നിട്ട്  എല്ലിന്റെ  ഇടയിൽ  കയറിയാൽ  പലതും  തോന്നും "....ഈ  തവണ  ഞാൻ  അച്ഛനെ  "ട്ടു  ട്ടു" ശബ്ദം  കേൾപ്പിച്ചു ..ഒരു  സെക്കന്റ്  മിന്നായം  പോലെ  കോളേജ്  കഴിഞ്ഞു,  ടെക്നോപാർക്കിൽ ജോലി കിട്ടുന്ന സമയം വരെയുള്ള  കാര്യങ്ങൾ  കടന്ന്  പോയി .അറബിക്കഥയിലെ ശ്രീനിവാസന്റെ ഗൾഫിലെ ആദ്യ നാളുകൾ പോലെയുള്ള ഒരു മിനി ഫ്ലാഷ്ബാക്ക്. തിരിച്ചു  ഒന്നൂടെ  ഞാൻ ബിൽഡിങ്ങിലേക് നോക്കി ..അപ്പോ എന്താണെന്ന്  അറിഞ്ഞൂടാ  അതിന്റെ  ഉള്ളിൽ  അത്ര വലിയ  എരിച്ചിലൊന്നും  എനിക്ക് അപ്പൊ തോന്നിയില്ല .വീണ്ടും  ഹെഡ്സെറ്റ് ബാക്  ഇൻ  ആക്ഷൻ.ഈ  തവണ പാട്ട് .."അടി റാക്കമ്മ കയ്യെ തട്ട് "......."ട്ടും ട്ടും ട്ടട  ട്ടടട  ടാങ്"....